Triathlon & Time Trial

De tijdrit / triathlonfiets vereist een andere positie dan de positie op een racefiets. Geometrisch zijn de fietsen totaal verschillend. Wij proberen het verschil tussen de racefiets en een triathlonfiets wel eens uit te leggen door de vergelijking te maken met de verschillen tussen een mountainbike en een veldrijfiets. Beiden worden gebruikt om over gras, bos en andere zachte ondergrond te rijden, maar ze zijn duidelijk visueel van elkaar te onderscheiden. Een racefiets en een triathlonfiets zijn net zo verschillend alleen zijn de verschillen visueel minder zichtbaar.

De juiste triathlon fiets positie.

Wat is precies een triathlonpositie en waarom verschilt deze positie met die van een wielrenner? De fietspositie van een triathleet is wezenlijk anders dan die van een “gewone” wielrenner en dit heeft voornamelijk te maken met het feit dat triathleten gebruik maken van een aerodynamisch ligstuur. Maar het heeft ook te maken met de geometrie van de gewone racefiets en die van een triathlonfiets. Het goed kunnen fietsen met een ligstuur vereist namelijk een andere geometrie dan bij gebruik van een normaal racestuur.

Daarnaast is er natuurlijk een wezenlijk verschil tussen de 2 sporten. Bij een wielrenner bestaat de sport uit alleen fietsen. In de triathlon wordt er eerst gezwommen (in geval van een duathlon natuurlijk gelopen) en na het fietsen moet er gelopen worden. Dat betekent dat de schouder, rug en armspieren al belast zijn voordat men überhaupt op de fiets stapt en dan moeten de armen ook nog eens de rug en nek ondersteunen in de ligtuur positie. Na het fietsen moeten je beenspieren zodanig ‘fris’ zijn dat je ook nog fatsoenlijk moet kunnen hardlopen. De steilere zitbuishoek van een triathlonfiets zorgt er o.a. voor dat je meer fietst in een positie voor de benen die meer overeen komt met de hardloopbeweging en daardoor de overgang veel makkelijker wordt.

Het is dus niet even een kwestie van een aerodynamisch ligstuur op een racefiets monteren en je hebt een triathlonfiets. Ook al wordt dit wel door heel veel fietsenwinkels nog vaak gedaan en op deze wijze verkocht. Het ligt gecompliceerder en helaas is de specifieke kennis bij de fietsenhandelaren die niet of nauwelijks met triathlon te maken niet aanwezig. Daarom rijden er nog veel atleten rond met pijnlijke drukpunten en/of klachten terwijl dat niet nodig zou zijn. Los van het feit dat met een juiste positie de snelheid en het comfort veel groter is.

De verschillen zijn groot en heb je op een triathlonfiets ook een wezenlijk andere positie dan op een racefiets. Juist deze verschillen, en het feit dat ze visueel slecht zichtbaar zijn, leveren ook de problemen op die naar boven komen wanneer men op een racefiets een zogenaamd triathlonstuur monteert en daarbij niet de juiste aanpassingen verricht aan zadel(pen), zadelhoogte en stuurpen. Door o.a. de andere zitbuishoek en de te lange bovenbuis in combinatie met het triathlonstuur komt men in een te uitgestrekte houding te liggen die extra spanning geeft op rug, schouders en nek. Maar ook de bilspieren, hamstrings en kuiten worden overmatig belast. Bij een meting voor de tijdrit discipline wordt rekening gehouden met de daarvoor geldende UCI regels. Voor triathlon gelden deze regels niet.

Het wil dus niet zeggen dat het onmogelijk is om een redelijk tot goede aeropositie te krijgen op een racefiets met aerobar. Maar hoe goed en of het haalbaar is hangt af van het type racefiets, de zadelpen en het zadel en je eigen fysieke eigenschappen. Laat dat eerste goed bepalen voordat je de investering doet in een aerobar en een zadelpen. Wij zijn je graag van dienst om je te assisteren.

En dan ben je er nog niet. Ook de verschillen in ‘pasvorm’ tussen de triathlonfietsen onderling zijn groot. Hiernaast een voorbeeld waarbij we 5 populaire modellen triathlonfietsen in een grafiek hebben gezet op basis van het bereik dat je hebt om de armpads op de juiste hoogte en lengte (armpad stack en -reach) te monteren.

Je ziet dat we zowel maat M, L, 54 en 56 hebben gebruikt. Verschillende merken, verschillende maataanduidingen. Maar om verwarring te voorkomen, al deze fietsen in het voorbeeld zijn in echte cm’s gemeten op een paar mm na allemaal even groot.

Maar je ziet dat je bij de Giant een heel ander pasvorm bereik hebt dan bijv. bij de Quintana Roo PR6. En dat geldt ook voor de overigen modellen terwijl de frames gemeten allemaal even groot zijn. De beperkingen komen door de meer of minder uitgebreide verstelmogelijkheden van de fiets zelf. En juist deze kennis ontbreekt vaak waardoor een op het eerste gezicht passende maat toch niet blijkt te passen……